Styczeń stał u mnie pod znakiem dwóch płyt. Jednej, o której było bardzo głośno i […]
Tylko dobry nie-rap
Tak sobie spojrzałem na najczęściej słuchane przeze mnie w ostatnim czasie albumy na Spotify i […]
Gdybym się urodził tobą, to bym słuchał dziś AF
„Almost Famous” to płyta nie dla każdego. Ba, to nawet nie płyta dla każdego miłośnika […]
5 płyt, o których nie słyszeliście. A to błąd!
2016 to był dobry rok w polskim rapie. Nie wybitny, nie rewolucyjny, ale też na […]
Rap na sterydach
Sariusa-rapera poznałem, nieco przez przypadek, pod koniec 2013 roku. Owszem, obiło mi się wcześniej o […]
Nudy nie ma, ale czy jest zajebiście?
W wywiadzie u Artura Rawicza Mes zdradził, że pierwotnie chciał nadać swojej nowej płycie tytuł […]
Fifi to nie celebryta. To raper z krwi i kości
Przyznam się bez bicia – tak, jak trzymałem kciuki za Taco Hemingwaya od samego początku, […]
W monochromach mu do twarzy
O „Monochromach”, które W.E.N.A. wydał wiosną zeszłego roku, pisałem już, gdy podsumowywałem pierwszą połowę 2015 […]
Lato w mieście
Upał w mieście bywa nie do zniesienia. Nie ma czym oddychać, a wieczory wcale nie […]
Stary wyga z zajawką debiutanta
To album nagrany przez dorosłego faceta, ze sporym bagażem doświadczeń, od którego bije życiowa mądrość. I też – jak mniemam – to płyta kierowana do nieco starszych słuchaczy, którzy bardziej od poczwórnych rymów i ekwilibrystyki z flow cenią to, co artysta ma do powiedzenia